3ژانویه 2023- مطالعات متعددی فواید سلامتی غذا خوردن با محدودیت زمان را نشان داده‌اند، از جمله افزایش طول عمر در مطالعات آزمایشگاهی، که شیوه‌هایی مانند روزه‌داری متناوب را به موضوعی داغ در صنعت سلامتی تبدیل کرده است. با این حال، دقیقاً این که چگونه بر بدن در سطح مولکولی و بر سیستم های چندگانه اندام ها تأثیر می گذارد، به خوبی درک نشده است. اکنون، دانشمندان موسسه ی تحقیقاتی سالک، با تحقیق بر روی موشها نشان دادند که چگونه غذا خوردن در یک پنجره ی زمانی محدود بر بیان ژن در بیش از ۲۲ناحیه از بدن و مغز تأثیر می‌گذارد. بیان ژن فرآیندی است که از طریق آن ژن ها فعال می شوند و با ایجاد پروتئین به محیط خود پاسخ می دهند.
این یافته‌ها که در 3 ژانویه 2023 درCell Metabolism منتشر شد، پیامدهایی برای طیف گسترده‌ای از بیماریها از جمله دیابت، بیماری قلبی، فشار خون بالا و سرطان دارد که در آن خوردن محدود به یک پنجره ی زمانی، مزایای بالقوه‌ای را نشان داده است.
پروفسور ساچیداناندا پاندا، نویسنده ارشد این مقاله، گفت: ما متوجه شدیم که یک تأثیر مولکولی در سراسر بدن موشها بر اثر غذا خوردن با زمان محدود ایجاد می شود. نتایج ما راه را برای بررسی دقیق‌تر چگونگی فعال سازی ژن های دخیل در بیماری‌های خاص، مانند سرطان، باز می‌کند.
برای این مطالعه، دو گروه از موش ها با یک رژیم غذایی پر کالری تغذیه شدند. به یک گروه دسترسی آزاد در همه ی زمان ها به غذا داده شد. غذا خوردن گروه دیگر به 9 ساعت در روز محدود شد. پس از هفت هفته، نمونه‌های بافتی از 22 عضو و مغز موش ها در هر دو گروه در ساعات مختلف شبانه روز جمع‌آوری شد و از نظر تغییرات ژنتیکی مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نمونه‌ها شامل بافت‌هایی از کبد، معده، ریه‌ها، قلب، غده فوق کلیوی، هیپوتالاموس، بخش‌های مختلف کلیه و روده و نواحی مختلف مغز بود.
نویسندگان دریافتند که 70 درصد از ژنهای موش، به غذا خوردن با زمان محدود پاسخ می‌دهند.
پرفسور پاندا گفت: با تغییر زمان غذا، ما توانستیم بیان ژن را نه تنها در روده یا کبد، بلکه در هزاران ژن در مغز نیز تغییر دهیم.تقریباً 40 درصد از ژنهای غده ی فوق کلیوی، هیپوتالاموس و لوزالمعده تحت تأثیر غذا خوردن با محدودیت زمانی قرار گرفتند. این اندام ها برای تنظیم هورمونی مهم هستند. هورمون ها عملکردها را در قسمت های مختلف بدن و مغز هماهنگ می کنند و عدم تعادل هورمونی در بسیاری از بیماری ها از دیابت گرفته تا اختلالات استرس نقش دارد. نتایج تحقیق ما نشان می دهد که چگونه خوردن غذا در یک محدوده ی زمانی ممکن است به مدیریت این بیماریها کمک کند.
او افزود: جالب است که همه بخش‌های دستگاه گوارش به یک اندازه تحت تأثیر قرار نگرفتند. در حالی که ژن های دخیل در دو قسمت بالایی روده کوچک - دوازدهه و ژژونوم - با خوردن محدود شده در یک پنجره ی زمانی فعال شدند، ژنهای ایلئوم در انتهای روده کوچک، فعال نشدند. این یافته ها می تواند خط جدیدی از تحقیقات را برای مطالعه چگونگی تأثیر مشاغل با نوبت کاری، که ساعت بیولوژیکی 24 ساعته ما (به نام ریتم شبانه روزی) را مختل می کند، بر بیماری های گوارشی و سرطان ها باز کند. تحقیقات قبلی توسط تیم پرفسور پاندا نشان داد که محدودیت زمانی در غذا خوردن، باعث بهبود سلامت آتش نشانان می شود که معمولاً شیفت کار هستند.
محققان همچنین دریافتند که غذا خوردن با زمان محدود، ریتم شبانه روزی اندام های متعدد بدن را هماهنگ می کند.
پرفسور پاندا، گفت: ریتم‌های شبانه روزی در همه جای بدن در هر سلول وجود دارند. ما دریافتیم که غذا خوردن با محدودیت زمانی، ریتم‌های شبانه‌روزی را با دو موج اصلی هماهنگ می کند: یکی در طول روزه داری و دیگری درست بعد از غذا خوردن، و ما گمان می‌کنیم که این به بدن اجازه می‌دهد فرآیندهای مختلف را هماهنگ کند.
در مرحله بعد، تیم پرفسور پاندا نگاهی دقیق‌تر به تأثیرات غذا خوردن با محدودیت زمانی بر بیماری ها یا سیستم‌های خاص گفته شده در این مطالعه، مانند تصلب شرایین- سخت شدن شریان‌ها- که اغلب پیش سازی برای بیماری قلبی و سکته است، و همچنین بیماری مزمن کلیه، خواهد داشت.
منبع:
https://www.news-medical.net/news/20230103/Time-restricted-eating-reshapes-gene-expression-throughout-the-body.aspx